سقوط دولت تونس
نوبت رژیم اسلامی ایران است؟

بدنبال چند هفته اعتراض کارگران و مردم زحمتکش و ناراضی در تونس علیه گرانی و سیاست فقر و فلاکت، رئیس جمهور تونس ناچار شد دولت و کابینه را کنار بگذارد. مردمی که در طول این اعتراضات بیش از 60 کشته و صدها زخمی داده اند و در خیابانها شعار نان و آزادی و زندگی بهتر میدهند، علیه فقر و سیاست حذف سوبسیدها و عنتر بازی دولت برای سرمایه داران بزرگ اعتراض دارند، علیه دولت و رئیس جمهور و ارگانهای سرکوب شعار میدهند، حال با سناریوی همیشگی دولتهای بحران زده روبرو شده اند: برکناری کابینه و وعده انتخابات آزاد! در این میان اپوزیسیون بورژوا و درباری و شبه اصلاح طلب، که در این کشورها نقش سوپاپ اطمینان را در مواقع "خطر" ایفا میکند، جلو آمده است و از  وعده "اصلاحات" رئیس جمهور حمایت میکند! حال که در تونس عمر دیکتاتوری و ریاست جمهوری مادام العمر و امام و شاه بازی سر رسیده، حال که کارگران و مردم محروم شعار چپگرایانه میدهند، همه بورژواها از بی بی سی و رسانه های غربی تا اپوزیسیون درباری و بورژوائی بخط شده اند تا حکومت سرمایه داری را نجات دهند.

بدنبال موج اعتراضات کارگری علیه سیاستهای صرفه جوئی در کشورهای پیشرفته سرمایه داری، موج اعتراض علیه فقر و سیاست حذف سوبسیدها و مسببین و مجریان آن یعنی حکومتها و دولتهای سرمایه داری در بولیوی، الجزایر، سودان، تونس، و ... حاکی از آغاز یکدوره جدید اعتراض علیه قدر قدرتی سرمایه در کشورهائی است که مبتنی بر دیکتاتوری عریان است. در بولیوی دولت سریعا طرح را پس گرفت و گرنه چند روز بیشتر دوام نمی آورد. در تونس دولت مقاومت کرد اما سقوط کرد و وزارتخانه هایش به کنترل مردم درآمد. وضعیت الجزایر و سودان در ابهام است. بزودی نوبت ایران است. نه به مردم ایران واکسن عجیبی زده اند که از تحولات سیاسی بین المللی متاثر نشوند و نه حکومت و رژیم اسلامی بیشتر از حکومت و دولت تونس مورد توجه نهادهای سرمایه داری بین المللی است. فرصتی تاریخی ایجاد شده است که کارگران و مردم زحمتکش حکومت اسلامی سرمایه را جارو کنند. نه فقط باید طرح ارتجاعی موسوم به "هدفمند سازی یارانه ها" را پس بگیرند بلکه باید بعنوان آخرین حکومت سرمایه در ایران سرنگون شوند.

کارگران، مردم زحمتکش! بعد از بولیوی و الجزایر و تونس نوبت ایران است. هیچ چیزی برحق تر و موجه تر از اعتراض علیه فقر و فلاکت نیست. میتوان و باید این طرح ضد کارگری را درهم شکست و همراه آن دولت اسلامی سرمایه داران را به زباله دان تاریخ سپرد. برای احقاق آزادی و برابری و رفاه و یک زندگی بهتر بمیدان بیائید!

مرگ بر جمهوری اسلامی !
آزادی٬ برابری٬ حکومت کارگری !
زنده باد جمهوری سوسیالیستی !

حزب اتحاد کمونیسم کارگری